Pozycja dziecka we współczesnej rodzinie jest wyższa niż dawniej, rodzice pragną na ogół by ich dzieciom żyło się lepiej. Starają się zapewnić im odpowiednie warunki bytowe, pomoc w zdobyciu określonej pozycji społecznej. Czasem jednak zakres zainteresowania dzieckiem jest zbyt wąski. Ogranicza się on np. do stanu zdrowia dziecka, zaspokojenia jego potrzeb biologicznych. Bardzo często rodzice zapominają o tym, iż istnieje cały zespół czynników, kształtujących tą grupę społeczną. Przyjmując za H. Smarzyńskim są to:
– „prawidłowo funkcjonująca władza rodzicielska, oparta na autorytecie moralnym, wiedzy,
– więź zewnętrzna, którą jest własne mieszkanie,
– więź wewnętrzna, przejawiająca się w pozytywnej atmosferze oraz w poczuciu łączności wszystkich członków rodziny,
– wspólne działanie członków wspólnoty rodzinnej dla jej dobra.”
Jeżeli powyższe czynniki prawidłowo funkcjonują, to taka grupa społeczna jest pełnowartościową cząstką społeczeństwa.
Najczęściej w takich sytuacjach występuje nieprawidłowa postawa władzy rodzicielskiej matek i ojców, a także zaniedbywanie przez nich spraw dotyczących dziecięcych postaw, nastrojów, potrzeb związanych z intelektualnym i społecznym rozwojem. Zakres zainteresowań rodziców może być też zbyt szeroki. Wówczas starają się oni wiedzieć o dziecku wszystko i w masie szczegółów gubią sprawy najistotniejsze, rzeczywiście decydujące o pomyślnym rozwoju.

[H. Smarzyński ?Wychowanie w rodzinie.? Wrocław 1978 Ossolineum s. 46]