Funkcja ta rzadko określana bywa jako psychohigieniczna, częściej jako zrozumienia, uznania, bądź też rozładowania napięć emocjonalnych. Wydaje mi się jednak słuszne określenie tych funkcji jednym mianem psychochigienicznej, gdyż w obrębie tej nazwy zawarte są poszczególne sfery uczuć wyżej wymienione.
Oprócz tego podkreśla ona te czynniki, z którymi jest związana harmonia życia psychicznego człowieka, jaką osiąga on dzięki oddziaływaniom rodziny. Przez wypełnienie tej funkcji przyczynia się ona do ugruntowania i kultywowania zdrowia psychicznego w społeczeństwie, a także stwarza okazję swym członkom do kształtowania i wzbogacania swej osobowości w coraz to nowsze wartości. Daje się jednak zaobserwować trudności w wypełnianiu tej funkcji. Świadomość rodziców nie jest dostosowana w większości przypadków do realiów rzeczywistości życia rodzinnego.
Funkcja emocjonalna rodziny polega na dostarczaniu dziecku poczucia bezpieczeństwa, miłości, akceptacji oraz umożliwieniu rozwijania jego emocji i uczuć. Rodzice pełnią rolę wsparcia emocjonalnego dla swoich dzieci, co pozytywnie wpływa na ich rozwój psychologiczny i społeczny. W rodzinie współczesnej, rodzice często uczą dzieci jak radzić sobie z różnymi emocjami, jakie są ich przyczyny i jakie skutki przynoszą. W rodzinie współczesnej rodzice są też odpowiedzialni za uczenie dzieci jak radzić sobie z różnymi trudnościami, radzenie sobie z emocjami, co jest ważne dla ich rozwoju emocjonalnego.