Aby zobrazować podstawowe formy uczenia się przedstawiam je według poniższego schematu.
Rysunek nr 1. Podstawowe formy uczenia się.
Źródło: Opracowanie własne na podstawie zgromadzonych materiałów.
Dla wychowania przedszkolnego w zasadzie wszystkie formy uczenia się wpływają na aktywność dziecka. Największe oddziaływanie w procesie preorientacji zawodowej mają czynności o charakterze naśladowniczym oraz wykonywane w formie różnorodnych działań.
Praca – trzecia forma działalności człowieka- sprowadza się do kategorii „pracy zawodowej”. Można ją określić, jako działalność ludzką, organizowaną społecznie tak, aby prowadziła do powstania wytworów i usług podnoszących jakość życia jednostki. Pojmowana w ten sposób, dotyczy głównie osób dorosłych i wiąże się z całym okresem ich aktywności zawodowej. Praca zawodowa wypełnia człowiekowi znaczną część życia i często decyduje o jego kształcie i wyrazie. Myślenie o niej jest naturalną i nieodłączną właściwością rodu ludzkiego. Stanowi szczególny rodzaj działania, jest niezwykle ważna i potrzebna każdemu człowiekowi. Praca jest podstawowym miernikiem wartości człowieka, stanowi możliwość okazania właściwości osobowych człowieka. Jest działaniem związanym ze światem materialnym nastawionym na zaspokajanie ludzkich potrzeb, zarówno podstawowych jak i wyższych.
Praca podejmowana dobrowolnie czyni człowieka społecznie wartościowym i dojrzałym, dlatego wszelkie wartości pracy powinny być uświadamiane dzieciom w wieku przedszkolnym.[1]
Zabawa, nauka i praca – główne formy działalności człowieka – mają jeden po drugim decydujące znaczenie w poszczególnych etapach rozwoju ontogenetycznego. W okresie przedszkolnym dominuje przede wszystkim zabawa, ale w życiu dziecka występują również i te elementy, które w późniejszym wieku nabiorą charakteru nauki i pracy.
[1] S. Kunowski, Podstawy współczesnej pedagogiki. Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 2004, s. 211.