Skala Apgar to narzędzie służące do oceny stanu noworodka w ciągu pierwszych minut po urodzeniu. Skala ta została opracowana w 1952 roku przez amerykańską lekarkę Virginię Apgar i składa się z pięciu kryteriów, które są oceniane w skali od 0 do 2 punktów:
- Oddychanie: czy dziecko oddycha samodzielnie, czy potrzebuje pomocy w oddychaniu?
- Kolor skóry: czy skóra dziecka jest czerwona, czy blada lub sinieje?
- Reakcja na bodźce: czy dziecko reaguje na bodźce (np. dotyk), czy jest apatyczne?
- Mięśnie brzucha: czy dziecko ma napięte mięśnie brzucha, czy są one rozluźnione?
- Ruchy: czy dziecko ma ruchy, czy jest bezruchowe?
Wynik skali Apgar jest obliczany przez sumowanie punktów za każde z kryteriów. Wynik od 0 do 3 punktów oznacza niedostateczny stan noworodka, od 4 do 6 punktów – stan dostateczny, a od 7 do 10 punktów – stan dobry. Skala Apgar jest często stosowana w szpitalach na całym świecie i pozwala ocenić, czy noworodek wymaga dodatkowej pomocy lub intensywnej terapii.
Skala Apgar (opr. Virginia Apgar) – max. 10 pkt. (od 0 do 2 za każdy z pięciu czynników skali), pomiar przeprowadza się dwukrotnie – zaraz po urodzeniu i po pięciu minutach. Niewiele dzieci uzyskuje wynik 10 przy pierwszej ocenie (zwykle za siny kolor skóry). Po pięciu minutach 85-90% noworodków otrzymuje 9-10 pkt.
Ocena >7 – dziecko jest ok.
Ocena 4-6 – potrzebna jest pomoc w wypracowaniu prawidłowego wzorca oddechowego
Ocena <3 -stan krytyczny (jeżeli przeżyją, mogą się normalnie rozwijać przy wspierającym otoczeniu)
| Obserwowany aspekt kondycji dziecka | Przyznana ocena :
0 1 2 |
||
| Częstość akcji serca | Brak | <100/min | >100/min |
| Częstość czynności oddechowych | Brak oddechu | Słaby krzyk i płytkie oddychanie | Donośny mocny krzyk i regularne oddychanie |
| Napięcie mięśniowe | Zwiotczenie | Niewielkie napięcie kończyn | Napięcie |
| Reakcja stóp na dostarczane bodźce | Brak | Pewne poruszanie | Krzyk |
| Barwa ciała | Sina; blada | Ciało zaróżowione, kończyny sine | Całkowicie różowa |
