z części badawczej pracy magisterskiej
Skok w dal z miejsca jako próba pomiaru siły eksplozywnej. Siła stanowi podstawową cechę ludzkiej motoryki. Kształtuje się ona wraz z rozwojem osobniczym.. Decyduje ona o zdolności człowieka do zachowania dowolnego układu ciała w przestrzeni, warunkuje jego możliwości w zakresie nadawania przyspieszenia własnemu ciału, jego czynnościom oraz pokonywaniu siły bezwładności. Siła eksplozywna jest to maksymalna moc anaerobowa, a więc główna predyspozycja ruchów krótkotrwałych o maksymalnej intensywności, również ruchów acyklicznych106 W przeprowadzonych badaniach siła eksplozywna była mierzona długością skoku w dal z miejsca. Rozwój siły eksplozywnej (czyli sprawności szybkościowo-siłowej) u badanych dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym przedstawiają poniższe tabele.
Tabela 10 Zestawianie liczbowe wyników skoku w dal z miejsca badanych chłopców
|
Tabela 11 Zestawianie liczbowe wyników skoku w dal z miejsca chłopców wg A. Surnyt, A. Wójcik
|
Z danych zawartych w tabeli 10 wynika, że różnica między średnimi wielkościami siły eksplozywnej chłopców wynosi 8,67 cm,. Różnica średnich wartości w świetle testu Studenta okazała się statystycznie nieistotna , u = 1,4 <t0,05 = 2,04 W badanych grupach można stwierdzić umiarkowaną zwartość grupy, świadczą o tym wartości odchylenia standardowego. U chłopców 6 letnich odchylenie standardowe wynosi s = 16,33 cm a u 7 letnichs =15,68 cm.. Poziom rozwoju siły eksplozywnej wg B.Sekity rozwinął się na poziomie dobrym zarówno u 6 jaki i u 7 latków. Badani chłopcy osiągnęli lepszy poziom rozwoju mocy od swoich rówieśników zbadanych w 2005 r przez Surnyt i Wójcik.
Tabela 12 Zestawianie liczbowe wyników skoku w dal z miejsca badanych dziewcząt.
|
Tabela 13 Zestawianie liczbowe wyników skoku w dal z miejsca dziewcząt wg A. Surnyt, A. Wójcik
|
Badane dziewczęta, tabela 12, charakteryzuje również mała zwartość grupy. U sześcioletnich dziewcząt odchylenie standardowe wynosi s= 20,11 cm a u 7 letnich s = 15,68. Różnica średnich wartości siły eksplozywnej między badanymi dziewczętami wynosi 18,61 i podobnie jak u badanych chłopców okazała się statystycznie nieistotna,u = 1,40< t0,01 = 2,03. Wg B. Sekity moc badanych dziewcząt 6 letnich rozwinęła się na poziomie dobrym a dziewcząt 7 letnich na poziomie dostatecznym. Badane dziewczęta uzyskały lepsze rezultaty i skakały dalej od swoich rówieśniczek z Poznania, tabela nr 12i tabela 13.
Graficzny obraz dynamiki wzrastania siły eksplozywnej, badanych 6 i 7 letnich chłopców oraz 6 i 7 letnich dziewcząt ilustruje wykres 5
Wykres 5 Dynamika rozwoju siły eksplozywnej (mocy) u badanych chłopców i dziewcząt.
Wykres 6 Różnice w poziomie rozwoju siły eksplozywnej (mocy) u badanych chłopców i dziewcząt.
Z przedstawionego wykresu wynika, że w grupie dzieci 6 letnich nie ma istotnego zróżnicowania pomiędzy chłopcami a dziewczętami w rozwoju mocy R = 9,94 cm u= 1,34 < t0,05 = 2,07. Podobnie i w grupie 7 letnich dzieci różnica pomiędzy chłopcami a dziewczętami R= 9,24cm nie zaznaczyła się istotnie statystycznie u = 1,84 < t0,05 = 2,02. Można więc stwierdzić, że nie ma znaczącej różnicy w poziomie rozwoju mocy pomiędzy dziewczętami i chłopcami w grupie 6 latków. Podobnie sytuacja przedstawia się w grupie dzieci starszych 7 letnich, gdzie również nie ma znaczącej różnicy pomiędzy chłopcami a dziewczętami w poziomie rozwoju mocy.