Rozwój emocjonalny

na podstawie: B. Harwas-Napierała, J. Trempała (red.), Psychologia rozwoju człowieka. Tom 3, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002

Rozdział 2: Rozwój emocjonalny

Plan rozdziału:

  1. Emocje jako obszar badań w psychologii rozwojowej
  2. Poglądy na temat natury emocji
  3. Emocje w ciągu życia człowieka
  4. Emocje jako obszar badań w psychologii rozwojowej

Rozwój emocjonalny jest jednym z kluczowych obszarów badań w psychologii rozwojowej. Ciało migdałowate i hipokamp są kluczowymi czynnikami wywołującymi emocje, ale są też inne czynniki, takie jak stymulacja sensoryczna, hedonistyczna, systemy motywacyjne, popędy i procesy poznawcze.

  1. Poglądy na temat natury emocji

W psychologii rozwojowej istnieją różne poglądy na temat natury emocji. Teoria emocji osobnych Izarda uważa, że emocje są oddzielnymi procesami od poznania. W tej teorii emocje podstawowe to lęk, zdziwienie, złość, smutek, ciekawość, radość i wstręt, które są wrodzone, ale też częściowo wyuczone. Konstruktywiści społeczni odrzucają założenia biologiczne i podkreślają rolę kultury w kształtowaniu emocji. Podejście poznawcze zakłada, że procesy poznawcze są konieczne dla powstania emocji. Funkcjonalistyczno-organizacyjne podejście uważa, że emocje łatwo zmieniają się w odpowiedzi na zmieniającą się stymulację i są związane z regulacją działania i tendencjami do działania. Koncepcja regulacji emocji uznaje, że emocje to termin relacyjny, który odnosi się do związków jednostki ze środowiskiem.

  1. Emocje w ciągu życia człowieka

Emocje zmieniają się w ciągu życia człowieka. Wczesne dzieciństwo charakteryzuje się funkcją emocji, która ma na celu zyskanie opieki rodzicielskiej. W okresie średniego i późnego dzieciństwa pojawiają się emocje konfliktowe. Dzieciństwo i dorosłość to okresy, w których występują różne lęki, a w wieku nastoletnim emocje stają się bardziej ekstremalne. U ludzi starszych pojawia się silniejsza samoregulacja emocji. Rozwój emocjonalny zależy od wielu czynników i charakteryzuje się określonymi poziomami rozwoju.

  1. Koncepcje osobowości

a) Psychoanalityczna koncepcja osobowości – Freud

  • struktura osobowości: id (nieświadoma, popędy), ego (świadoma, funkcje poznawcze) i superego (zawierająca normy społeczne i moralne)
  • fazowość rozwoju psychoseksualnego: oralna, analna, falliczna, okres latencji, genitalna
  • mechanizmy obronne: wyparcie, projekcja, racjonalizacja, regresja, sublimacja
  • trudności w okresie psychoseksualnym prowadzą do zaburzeń osobowości (np. fixacja, reakcja opozycyjna)

b) Koncepcje humanistyczne – Rogers i Maslow

  • osobowość to proces rozwijający się w czasie, w którym jednostka zdobywa wiedzę o sobie i swoim świecie
  • samoaktualizacja – tendencja do rozwijania się i dojrzewania, potrzeby wyższego rzędu
  • koncepcja Ja – rzeczywiste Ja (ja, jakie jesteśmy) i idealne Ja (ja, jakim chcemy być)
  • nieuzasadniona lub warunkowa miłość przeszkadza w rozwoju osobowym

c) Koncepcje psychodynamiczne – Adler, Jung

  • Adler: tendencja do doskonalenia się („nadkompenzacja”), poczucie niższości prowadzi do motywacji do osiągnięć
  • Jung: rozróżnienie na świadomość i nieświadomość, istnienie nieświadomej kolektywnej (unormowanej) warstwy psychiki

d) Koncepcje behawioralne – Pavlov, Skinner

  • jednostka to suma zachowań, a osobowość to zespół nawyków
  • zachowania kształtują się poprzez warunkowanie i wzmocnienie (nagroda, kara)
  • odkrycie czynników, które wpływają na powstawanie nawyków (np. rodzaj wzmocnienia, czas i miejsce wzmocnienia)

e) Koncepcje poznawcze – Bandura

  • jednostka kształtuje swoje zachowanie w oparciu o percepcje siebie i otoczenia
  • samoefektowność – przekonanie, że jednostka ma umiejętności i narzędzia, aby radzić sobie w różnych sytuacjach
  • uczenie się przez obserwację (np. modelowanie zachowań innych osób)
  1. Zaburzenia osobowości

a) Zaburzenia osobowości typu A (dramatyczne, emocjonalne) – zaburzenia antyspołeczne, histrioniczne, narcystyczne, borderline

  • trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji interpersonalnych
  • problemy z tożsamością i regulacją emocji
  • trudności z kontrolow
  1. Zaburzenia emocjonalne

a) Depresja

  • diagnozowanie i klasyfikowanie- DSM, ICD
  • czynniki ryzyka
  • mechanizmy powstawania (np. model diatetyczny- H. Becka, teoria afektywna -R. Davidsona)
  • leczenie (np. terapia poznawcza, farmakoterapia, terapia elektrowstrząsowa)

b) Lęki

  • rodzaje (np. fobia społeczna, zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne, zespół lęku panicznego)
  • czynniki ryzyka
  • mechanizmy powstawania (np. teoria uczenia się, teoria biologiczna)
  • leczenie (np. terapia poznawczo-behawioralna, farmakoterapia)

c) Zaburzenia afektywne dwubiegunowe (choroba afektywna dwubiegunowa)

  • objawy
  • czynniki ryzyka
  • mechanizmy powstawania (np. teoria biologiczna, teoria stresu)
  • leczenie (np. farmakoterapia, terapia poznawczo-behawioralna, elektrowstrząsy)

d) Zaburzenia emocjonalne u dzieci i młodzieży

  • zaburzenia depresyjne u dzieci i młodzieży
  • zaburzenia lękowe u dzieci i młodzieży
  • zaburzenia emocjonalne związane z ADHD
  • zaburzenia emocjonalne związane z autyzmem

Podsumowanie rozwoju emocjonalnego człowieka, w tym teorii, funkcji emocji oraz zaburzeń emocjonalnych. Zwrócenie uwagi na znaczenie właściwej regulacji emocji dla dobrego funkcjonowania człowieka w społeczeństwie.

5/5 - (2 głosów)